Büyüklere Masallar

Bölüm - 1 - Kural Bey ve Özgüven Hanım .. İş yerimde iki zabit insan. Bu şirket'te onlarla yaşlanacaktım , ama Yerebatan Sarnıcı'nda tuttuğum o dileğin gerçek olacağını hiç hesaba katmamıştım. Ertesi gün uyandığımda hiç görmediğim Babaannem olarak uyandım.Lepiska gibi saçlarım , ve yetmiş beş yaşım. İşte hayat şimdi başlıyordu , Fakat yetmiş beş’ten geriye doğru. Çalıştığım bu şirketin insanları daha sarışındı.Ne kadar sarışın'sanız , o kadar kurumsal'sınızdır bu kapitalist dünya'da. Makamlı günaydın demeyi , bir de acayip isimli , aynı tada sahip kahve'lerin ismini öğrenirsiniz. Ve şans'lıysanız bu sayede derdinizi anlatabilecek kadar italyanca öğrenebilirsiniz.Tercihen ikinci yabancı dil. Kural Bey ; yakası ilikli , kuru kirpikli. Muhtemel otuz beş yaşında , tam dövmelik , hafif göbekli bir beyefendi.Özgüven Hanım ise kırk'lı yaşlarda , en son gönül ilişkisini bir önceki öğlen yemeğinde , kalamar ile yaşayan bir insandı.

Son yirmi liram var cebimde ,  tren’ler artık çalışmıyor  , Yağmur bana tokat atarken , Hayat ve ölüm’ün tam köşesindeyim. Al birini , vur ötekine. Gideceğim  en uzak yer  , bir adım sonrası  . Kadife pantolonumdan belli çok uzaklara gideceğim. Bütün mal varlığım ; çakmak , hayal ve hayat .. Ayaklarım ıslanıyor.  Hiç de cinayet işlemiş havamda değilim. Bu kaçıncı ?  ben kasten ölmüşüm  , polis beni aramıyor. Ben polis'i arıyorum . iki çocuk koşuyor önümden ,  o kadar çocuklar ki  , beni fark edemiyorlar. Onlar doğru yerdeler.. Bir hayalimde doktor oluyorum, Benim annem çok hasta , diğer hayalimde iyileşmiş , Diplomaya gerek kalmıyor. Bir çakmak , bir hayat var elimde , iki elim cebimde , Al birini , vur ötekine. 70 yaşımdaki halim geçiyor önümden , ‘’ okulu bitirdin mi ‘’ diyor , Ne acayip . ''Sanki sen bitirdin'' diyesim geliyor , Bir sigara istiyorum. Yalandan bir sigara veriyor bana , ‘’çakmak var ’’ diyorum