Yağmur da Bir İhtimaldi

“Bir vardı , bir yoktu
Aynı hayat gibiydi ,
O yokken bir felaket
Varken masal gibiydi.”


Yağmur da bir ihtimaldi. Çocuklara sorarsan boşa geçen bir beden eğitimi dersi , aşıklara sorarsan bir duble daha viski'ydi ..


Bildiğim kadarıyla mutluydum , çünkü daha çok küçüktüm. Uzaktan kumandalı araba bir ihtimaldi , ve çok güzeldi. Cam şişede kolalar ve legolardan bahsediyorum. Her şey masal gibiydi.

Sonrası felaket..

Aklımı kaybedeli yirmi yedi tren yolculuğu olmuştu.Tek umudum bir sonraki istasyonda ölmekti. Umutsuzluktan değil de , sonuçta bu da bir ihtimaldi.

Tren’e binene kadar her şey gerçekti. hava gerçekti , ben aşıktım , sen rüyaydın , ve dolayısıyla gelecek hayaldi.
Zaten bu yüzden trendi , o raylarından çıkamaz ,
Ve ben aynı hayata dayanamazdım.

Babamı kaybedeli ben çocuk değildim. Dolayısıyla masum da değildim artık. Zaten artık kola da sevmiyordum.  Her şey tuzak gibiydi.

Ayna’ya bakınca hiçbir şey anlamıyordum , peynir-ekmek , domatesli günler bitmişti , daha çok bi viski havası hakimdi gençliğime.Görene kadar kararlı , yaşayınca yakıyor.

Hava karanlık , ben sarhoş , sen hayal , çocuk olmak bir ihtimal bile değildi.

Tren diğer istasyona gelmeden bozuldu , ne yapacağımı bilmiyordum , daha çok gençtim.

Gördüğüm kadarıyla mutluydum
Ama hava çok karanlıktı.

..

Okan Ayhan - Ocak , 2012