Karanlık Orman




Elime kağıdı kalemi aldım , ve “orman” yazdım.
Bir kağıda “orman” yazdıktan sonra yazılabilecek en kötü şey karanlıktır.
Onu da yazdım.
Orman karanlık , fakat önüm aydınlıktı.

Yolda yürürken ilkokuluma rastladım.
Arkadaşlarım ip atlıyorlardı ,
Bir kısmı da köşede toplanmış “yazılı” için konuşuyordu.
“İyi ki sözlü değil” diye içimden geçirdim.
Çünkü hiç konuşasım yoktu.

Kimse farketmese de ,
Benim için son tenefüstü , ilk aşkımı görmüştüm.
Ve belki gidip konuşmak için son fırsatımdı.

Acaba o da öğretmenim gibi
Gidiş yoluma puan verir miydi ?
Yoksa “sözlü”  mü yapmak isterdi
Bir şeyleri kurtarayım diye ?

Peki ya orman gidiş yoluma puan verir miydi ?
Sonucu ne olursa olsun ..

Tenefüs zili çaldığında her şey için çok geçti.
Ben her zamanki gibi orada yoktum ve
Bir kez daha hayatımdan çıkardığım derslerden ,
Kalmıştım.

Bir başarısızlığı daha arkamda bırakıyordum ,
Her yer karanlık olsa da ,
Nasıl olsa önüm hep aydınlıktı.

Ormanda ilerlerken ,
Artık ilkokul geride kalmıştı ve biraz hayal kurmanın
Tam zamanıydı.

Biraz daha yürüdükten sonra bir karavan belirdi önümde.
Hemen gölün kenarında , yanında bir kayık’la.

Karanlıkta oturan bir kız vardı kayıkta ..

..
Devamı daha sonra ..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yağmur da Bir İhtimaldi

Ben Bir Hayal Peşinde

Cevap Ver Asker Abi