Eski Ve Yeni 3 ( devamı )






Hayatımda hiçbir zaman çok şey
Beklemedim.

Tahtakale’den aynalı misketler
Almıştı babam.
Lego’larım vardı , hayalimdeki
Evleri yapıyordum.
Henüz ehliyetim olmadığı için ,
Uzaktan kumandalı
Araba kullanıyordum.

Hayat o yaşımda duracak olsaydı ,
Benim için olurdu.

Beş yaşımdaydım , ve kendime bir hayat
Kurmaya başlamıştım.

Bana bir tek iş lazımdı ,
Ve misketleri kiralamak ,
Benim Ilk işim
Olacaktı.

Her şey annemin neden benim
Hep evde oturup ,
Misketlerin dışarıda olduğunu
Sormasıyla başladı.

5 yaşımdaydım ,  ve ticarette
altın çağımı yaşıyordum.

Hayatta herşeyin yolunda gidemeyeceğini
Ilk o zaman
Anlamıştım.
Devlet misketlerime el koymuştu ,
Arabanın taksitlerini ( pillerini)
Ödeyemiyordum ,
Evimi soracak olursanız ,
Komşunun oğluna
Kiralamıştım.

Bu hayatı ben istememiştim ,
Fakat artık elimden
Alınmıştı.
Ve ben
Bunu kaldıracak kadar güçlü ,
Değildim.

Ama hayat'ta bir şeyin farkında
Değildi.


Belki ben ,
Hiçbir zaman
Gerektiği kadar güçlü
Olamadım.
Ama ben ,
Hiçbir şeyin gerekmesini de
Istemedim.

..

..


devamı daha sonra ..

Yorumlar

  1. Adsız12/04/2010 11:46 ÖS

    ÇOK GÜZEL SAF VE DURU İÇİNDEN GELDİĞİ GİBİ SANAT YAPMA KAYGISI VE IKINMASI YOK TAM DA SANA GÖRE SENİN MİZACINA GÖRE BİR ANLATIM OKAN SEN SINIRLAMALARI PEK SEVMEDİN HAYATI YEKPARE OLDUĞU GİBİ VE SADE ALGILADIN VE SEVDİN OLDUĞU GİBİ VE YALIN....

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yağmur da Bir İhtimaldi

Resim
“Bir vardı , bir yoktu Aynı hayat gibiydi , O yokken bir felaket Varken masal gibiydi.” Yağmur da bir ihtimaldi. Çocuklara sorarsan boşa geçen bir beden eğitimi dersi , aşıklara sorarsan bir duble daha viski'ydi .. Bildiğim kadarıyla mutluydum , çünkü daha çok küçüktüm. Uzaktan kumandalı araba bir ihtimaldi , ve çok güzeldi. Cam şişede kolalar ve legolardan bahsediyorum. Her şey masal gibiydi. Sonrası felaket.. Aklımı kaybedeli yirmi yedi tren yolculuğu olmuştu.Tek umudum bir sonraki istasyonda ölmekti. Umutsuzluktan değil de , sonuçta bu da bir ihtimaldi. Tren’e binene kadar her şey gerçekti. hava gerçekti , ben aşıktım , sen rüyaydın , ve dolayısıyla gelecek hayaldi. Zaten bu yüzden trendi , o raylarından çıkamaz , Ve ben aynı hayata dayanamazdım. Babamı kaybedeli ben çocuk değildim. Dolayısıyla masum da değildim artık. Zaten artık kola da sevmiyordum.  Her şey tuzak gibiydi. Ayna’ya bakınca hiçbir şey anlamıyordum , peynir-ekmek , domatesli günle
Devamı

Cebimde Hayallerim

Resim
“ Bir oyuncağın hayalini kuruyordum “ Ben sanıyordum ki o küçücük arabalar Götürecek beni , istediğim yere. Bir fruko , bir haylayf , üç beş ıspanaklı börek Ne kadar pahalı olabilirdi ki ? Çekmeceli çikolatayı sadece dedeler Alır sanıyordum. İnsanlar ölmüyor , taş devri bitmemiş , Bütün televizyonlar transformers gösteriyor Sanıyordum. Bir kaç yıl geçti , Biraz ben , biraz hayallerim , Büyümüştük. Fenerbahçe’den sonra Televizyondaki A Takımı’nı tutuyordum. Küçük arabalardan sonra , Kara Şimşek benim olsun İstiyordum. Adile Naşit ölmüş , çekmeceli çikolata Dayı’ya , teyze’ye düşmüş , Halley’ler eski halley Değildi. İlk defa fanta içmiş , sevmemiştim. Büyümüştüm ve kola içmenin zamanı Gelmişti. Birkaç yıl daha geçti , Mavi bir önlüğüm ve gerçekten harika bir Suluğum vardı .Okul numaram altmış iki , Ve ortam tavşan yapmaya çok müsaitti. Devir tost – ayran devriydi. Ve ilkokul'da bir cebinizde kumaş mendil , Bir cebinizde çubuk kraker yoksa , Bir kızla konuşma şansınız , Yoktu. A
Devamı