Yüzüm Buruştu




“ Aslında yatmıştım..birden aklıma birşey geldi..kalemin ucu açık değildi,işe yaramayan tırtıksız bıçağı aradım..bulamadım..sonra karanlıkta yağlı bıçağı buldum bulaşıklıkta,onunla açtım kalemin ucunu,yüzüm buruştu..
 Tecavüz edilmiş gibi hissediyorum,aslında kimsenin bilmediği bir hayat yaşıyorum.Bu bir eser mi olacak yoksa buruşuk bir  kağıt mı henüz bilmiyorum,ama ilk defa anlatmak istiyorum,bilinsin istiyorum..yalan söylüyorum.Herşeyi unutmak istiyorum “ diye yazdım bir kağıda..ve uyuyorum sonra , rüyadayım..
“ Bir ormandayım,çok karanlık.Kahverengi pantolonum ,siyah botlarım montum ve sırt çantam var.Çok korkuyorum,belki orman çok güzel.Bilmiyorum.Yürümeye başlıyorum.Bir Kahramana rastlamıycağımı çok iyi biliyorum artık.. “ patika “ ne kadar sempatik bir kelime olsa da ,içimdeki korkudan öyle gelmiyor bana..yine de ilerliyorum karanlığa.. “ 
dedi..
 Bunları anlattıktan bir yıl sonra , soğuk bir Ankara akşamında son bir kez gördüm onu..Karanlıktı.Kahverengi pantolonu , babasının siyah botları ,siyah montu ve sırt çantası vardı.yüzüme baktı ;


“ Tırtıksız bıçağı buldum , ama artık çok geç bak yine işe yaramadı “ dedi.


“ Neden terk ettin beni ? “ dedim.


Yüzü buruştu. “ Senin yüzünden bir yıldır kimsenin bilmediği bir acı yaşıyorum “ dedim ,
 yalan söylüyordum.Unutalı çok olmuştu.. birgün , ondan hemen ayrıldıktan sonra , o bunalımla uyuyamıyordum. uyku ilacı aldım eczaneden.Eve geldiğimde elektrikler kesikti.Tırtıksız bıçağı bulamadım,sonra karanlıkta tırtıklı yağlı bıçakla açtım ilaç kutusunu.Çabuk tesir etsin diye iki üç tane içtim,uyuyordum.Rüyadaydım.Karanlık bir ormandaydım , korkuyordum.Patikaya adım attığımda orman birden değişti,herşey aydınlıktı artık.Bir masal kahramanına rastlıycağımı çok iyi biliyordum.Ben kahramanıma o ormanda aşık olup unutmuştum onu.. 
- “ Sen “ dedim. “ Ne arıyorsun burada , bir yıldır görmedim seni “ dedim.       - - "Aslında yatmıştım “ dedi. “ Hayat çok karanlıktı , çok korkuyordum artık.İşe yaramaz tırtıksız bıçağı aradım , bulamadım “ dedi..


- “ Sonra “ dedim. 
- “ Sonra “ dedi , 
- “ Karanlıkta yağlı bıçağı buldum "


ve bana
bileklerini gösterdi.Yüzüm buruştu.O ormanın cehennem olduğunu öğrendiğim o an , neden doğum günüme kimsenin gelmediğini anlamıştım.



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yağmur da Bir İhtimaldi

Resim
“Bir vardı , bir yoktu Aynı hayat gibiydi , O yokken bir felaket Varken masal gibiydi.” Yağmur da bir ihtimaldi. Çocuklara sorarsan boşa geçen bir beden eğitimi dersi , aşıklara sorarsan bir duble daha viski'ydi .. Bildiğim kadarıyla mutluydum , çünkü daha çok küçüktüm. Uzaktan kumandalı araba bir ihtimaldi , ve çok güzeldi. Cam şişede kolalar ve legolardan bahsediyorum. Her şey masal gibiydi. Sonrası felaket.. Aklımı kaybedeli yirmi yedi tren yolculuğu olmuştu.Tek umudum bir sonraki istasyonda ölmekti. Umutsuzluktan değil de , sonuçta bu da bir ihtimaldi. Tren’e binene kadar her şey gerçekti. hava gerçekti , ben aşıktım , sen rüyaydın , ve dolayısıyla gelecek hayaldi. Zaten bu yüzden trendi , o raylarından çıkamaz , Ve ben aynı hayata dayanamazdım. Babamı kaybedeli ben çocuk değildim. Dolayısıyla masum da değildim artık. Zaten artık kola da sevmiyordum.  Her şey tuzak gibiydi. Ayna’ya bakınca hiçbir şey anlamıyordum , peynir-ekmek , domatesli günle
Devamı

Cebimde Hayallerim

Resim
“ Bir oyuncağın hayalini kuruyordum “ Ben sanıyordum ki o küçücük arabalar Götürecek beni , istediğim yere. Bir fruko , bir haylayf , üç beş ıspanaklı börek Ne kadar pahalı olabilirdi ki ? Çekmeceli çikolatayı sadece dedeler Alır sanıyordum. İnsanlar ölmüyor , taş devri bitmemiş , Bütün televizyonlar transformers gösteriyor Sanıyordum. Bir kaç yıl geçti , Biraz ben , biraz hayallerim , Büyümüştük. Fenerbahçe’den sonra Televizyondaki A Takımı’nı tutuyordum. Küçük arabalardan sonra , Kara Şimşek benim olsun İstiyordum. Adile Naşit ölmüş , çekmeceli çikolata Dayı’ya , teyze’ye düşmüş , Halley’ler eski halley Değildi. İlk defa fanta içmiş , sevmemiştim. Büyümüştüm ve kola içmenin zamanı Gelmişti. Birkaç yıl daha geçti , Mavi bir önlüğüm ve gerçekten harika bir Suluğum vardı .Okul numaram altmış iki , Ve ortam tavşan yapmaya çok müsaitti. Devir tost – ayran devriydi. Ve ilkokul'da bir cebinizde kumaş mendil , Bir cebinizde çubuk kraker yoksa , Bir kızla konuşma şansınız , Yoktu. A
Devamı